De emoties moesten wel hoog opgelopen zijn. In de stad kwam ik deze kapotte bos rozen tegen.
Wat zou er gebeurd zijn? Misschien was voor haar de maat vol. Hij bleef maar hard werken en van zijn belofte om meer voor de kinderen te zorgen kwam niks terecht. Net zomin als dat hij eens echt luisterde naar wat zij wilde of zijn eigen gevoelens verwoordde. Of, de overtreffende trap, dat hij die andere vrouw ging loslaten.
Ik verzin maar wat. Hoewel … In de mannengroep komen dit soort dingen écht aan de orde. Er is altijd wel een man die zich aanmeldde omdat het in zijn relatie twee voor twaalf is. Soms zelfs twee over twaalf.
Toch is hij de slimmerik. Hij doet nog iets om een relatiebreuk te voorkomen of om op een fatsoenlijke manier te scheiden. Andere mannen laten de ramp gewoon gebeuren. Zij hopen dat de bijvrouw hen opvangt of zelfs onderdak verleent. Of, ze gaan meteen op jacht naar een betere versie van hun ex. Als ze die vinden, tja, dan is zij het he-le-maal. Totdat ze weer dezelfde fouten maken.
Onweerstaanbare mensen worden in elke relatie een keer onuitstaanbaar. Ze raken jouw pijnplekken. Laat je na om dat te onderzoeken, dan krijg je steeds dezelfde liefdes en verdriet.