Wat schiet de wereld op met de mannen uit mijn groepen? Een heleboel:
- minder scheidingen
- minder jeugdzorg
- minder ziektekosten en -verzuim
- minder grensoverschrijdende omgangsvormen
- minder overconsumptie en verspilling
- minder onderdrukking
Nou nou. Dat is nogal een uh ... grote broek. Maar ik wéét uit ervaring dat mannen onder elkaar zo ontiegelijk kunnen groeien. Ik zie het elke week en het is een voorrecht om het van dichtbij mee te mogen maken.
Eigenlijk is er niet eens zo veel voor nodig. Zijn de mannen eenmaal in de groep, dan gebeurt er iets magisch. Andere kerels blijken namelijk reuze mee te vallen en – verdraaid! – tegen dezelfde dingen aan te lopen. Ik zweer het je: binnen 10 minuten op de eerste avond is er al iets van een stam ontstaan.
Dus, lobbyen voor hogere vergoedingen van zorgverzekeraars, om meer mannen te trekken? Wat mij betreft niet. Ik leerde ooit ‘if they don’t pay, they don’t pay attention’. Maar een cultuuromslag zou fijn zijn. In de eerste plaats bij alle mannen zelf. Maak geen grappen over een man die het lef heeft om zijn shit aan te pakken. Kom je er eentje tegen, op het werk of waar dan ook, voel dan eens eerlijk: is er misschien iets in jou toch een beetje nieuwsgierig?